El otro día recibí un e-mail de una chica belga llamada Marie-Céline Tersago, ella tenía que hacer un trabajo para su uni y vió la página de Pupp-eco y aprovechando unos días en Valencia decidió venir a conocerme y a hacerme una entrevista, aquí os dejo el resultado.
¡Muchas gracias Marie-Céline!
“Soms heb ik te veel ideeën en dan wordt het moeilijk om alles op een rijtje te zetten”
Paz Garcia, een vrouw boordevol inspiratie met een passie voor ontwerpen.
Paz
Garcia Rodriguez (30), een modeontwerpster in hart en nieren uit
Valencia, is het creatieve brein achter Pupp-eco. Elk kledingstuk is
uniek en voor haar inspiratie keert ze terug naar haar kindertijd. Een
vrouw met fantasie, veel dromen en een groot hart voor haar familie.
“Mijn familie is de motor van alles wat ik doe en verwezenlijk, ik kan
niet zonder hen.”
Kinderdroom
“Kleding ontwerpen, of
eender wat, is voor mij een manier om mijn gevoelens te uiten. Ik volg
de trends niet op de voet maar ik wil via deze weg laten tonen wie ik
ben. Op jonge leeftijd begon ik al te tekenen, ik heb het altijd graag
gedaan. Ik maakte kleding voor mezelf en tekende kledingstukken die ik
graag zag. Als ik bijvoorbeeld in een winkel een mooie hoed zag, tekende
ik een ontwerp en werkte ik het uit.”
“Als ik rondom mij kijk
zie ik een triestige en harde wereld. Mijn kindertijd was een zeer leuke
periode. Ik heb veel jeugdherinneringen en haal daar mijn inspiratie
uit. Het is mijn manier om met de realiteit om te gaan. Ook kinderboeken
met veel illustraties zijn een goede bron voor mij. Het logo van
Pupp-eco is een zelfportret. Ik maak tekeningen van het poppetje met wat
ik doe, bijvoorbeeld wanneer ik aan het wandelen ben met mijn hond. Ik
wil geen kind meer zijn maar het lijkt me geweldig om een leven te
leiden met verantwoordelijkheden zonder het magische aspect, de
fantasie, uit het oog te verliezen.”
Ecologisch poppetje
“Omdat
ik al heel mijn leven bezig ben met tekenen is het niet bij me
opgekomen om iets anders te doen en besloot ik in deze richting verder
te studeren. Het Europees Instituut voor Ontwerp was hiervoor de
geschikte school. Het is gerenommeerde school en wanneer je afstudeert
heb je een universitair diploma. ‘Pupp-eco’ was mijn afstudeerproject.
‘Pupp’ is afkomstig uit het Duits en staat voor ‘poppetje’, het tweede
deel staat, logischerwijs, voor ecologisch. In het begin bestond het
merk
alleen uit ecologische T-shirts. Later heb ik het assortiment
uitgebreid. Naast ecologische materialen maak ik ook gebruik van restjes
van verschillende stoffen en recycleer ik ze. Bovendien is elk stuk
uniek: ze lijken misschien op elkaar maar de details zijn verschillend,
zoals de kleur of knopen. Ik kies voor deze manier van werken omdat ik
geen commerciële ontwerpster wil zijn. Ik ga mijn droom achterna en vind
het interessant om telkens iets anders te maken.”
“Daarnaast
gebruik ik alleen stoffen uit Spanje, volgens mij is het een meerwaarde
en zo wil ik onze lokale economie steunen. Heel veel fabrieken moeten
hun deuren sluiten en ook ik ondervind dat het moeilijk is om te
overleven in deze tijden van crisis. Verder geef ik elke maand andere
jonge ontwerpsters de kans om hun werk te tonen en te verkopen in mijn
winkel omdat ik weet dat het voor een beginneling moeilijk is om de
buitenwereld warm te maken voor je werk.”
Niemand ontstapt
“De
gedachte speelde al een hele tijd in mijn hoofd en uiteindelijk heb ik
besloten om mijn winkel in augustus te sluiten. Het merk blijft bestaan,
het is enkel de fysieke winkel die stopt. Zo ga ik meer gebruikmaken
van nieuwe media en mijn website. Het is met pijn in het hart want
dankzij de winkel kom ik in contact met de buitenwereld en kan ik hen
laten kennismaken met mijn product. Het is gemakkelijk om de klanten een
antwoord te bieden op hun vragen en om mijn verhaal met hen te delen.”
“Er
zijn verschillende redenen waarom ik de winkel sluit: in de eerste
plaats wegens de economische crisis. Een jaar geleden heb ik de winkel
geopend en heb ik er veel in geïnvesteerd maar de toestand is nog steeds
hetzelfde. Ik had het zien aankomen want de crisis tast ons allemaal
aan, maar ik wou het proberen. Er was een positieve reactie maar mijn
publiek blijft te beperkt. En dat is ook de volgende reden voor de
sluiting. Valencia is niet de juiste plaats om mijn werk op de markt te
brengen. Er heerst hier een andere mentaliteit die niet overeenstemt met
wat ik doe. Daarnaast is de winkel te klein voor wat ik wil doen. Het
beperkt me in mijn bewegingen. Er zijn veel dingen, zoals reizen, die ik
niet kan doen omdat ik Pupp-eco in stand wil houden. Het liefst zou ik
de winkel houden en doen wat ik nu doe maar dat is onmogelijk voor mij.”
Toekomstplannen en andere dromen
“De toekomst ligt nog
heel ver voor mij, ik kijk liever naar het heden. Ik ben bezig met wat
ik nu heb en doe: ik leef nu. Ik wil graag zekerheid en geld verdienen
maar het liefst leid ik een rustig leven en leef ik zoals ik dat wil. Ik
ben niet heel ambitieus, grote modeshows hoeven niet voor mij. De
internationale markt interesseert me wel maar ik wil niet heel bekend
worden. Met een overvolle agenda zou ik geen tijd meer hebben om mijn
familie te zien. Ik wil genoeg vrije tijd hebben voor hen want ze zijn
heel belangrijk voor mij. Mijn familie is de motor van alles wat ik doe
en verwezenlijk, ik kan niet zonder hen. Dat is ook het enige wat me nog
hier houdt.”
“Ik hou van het leven hier in Valencia: op café
gaan met vrienden, gaan wandelen met mijn hond of mijn man, bijpraten
met mijn grootmoeder, het klimaat,… Dat is schitterend. Helaas hou ik
niet van de Valenciaanse mentaliteit: de mensen zijn gesloten en staan
niet open voor nieuwe dingen. Alles wat voorbij is verkwisten ze, denk
maar aan Las Fallas waar op het einde alles verbrand wordt. Als ik mijn
dromen achterna wil gaan kan ik hier niet blijven, er is geen ruimte
voor. Mijn stijl hoort meer thuis in Schotland of Duitsland. Ik ben op
huwelijksreis geweest naar Edinburgh en de stad sprak me enorm aan: het
weer is er barslecht maar ik hou echt van het land, hun denkwijze en het
erfgoed dat er goed onderhouden wordt.”
“Een andere droom van
mij is het schrijven van een boek en daarmee veel succes hebben. Ik ben
ermee begonnen maar het zal zeker nog vijf jaar duren vooraleer het af
is. Het is science fiction, in de stijl van Harry Potter. Het boek is
een mix van verschillende werelden met veel fantasie en onder andere
draken komen aan bod. Ik heb een grote fantasie, soms heb ik te veel
ideeën en dan wordt het moeilijk om alles op een rijtje te zetten.”
“Naast
het schrijven van een boek wil ik in de nabije toekomst ook kinderen
krijgen. Ik heb een nichtje van vier maanden oud en nu begin ik ook te
dromen van een kindje. Ik heb zin om moeder te worden en dingen te maken
voor mijn dochter of zoon. Ik denk dat ik een goede moeder zal zijn.”
No hay comentarios:
Publicar un comentario